رای الیوم نوشت: کشور عزیزمان ایران چگونه “کلید واژه” اختلافات شدید بین کشورهای حاشیه خلیج [فارس] است؟ سه گزینه سخت پیش روی قطر واقع شده است است کدام را گزینش خو
رخدادهایی که نشان می دهد قطر به کشور عزیزمان ایران نزدیک شده است است
عبارات مهم : ایران
رای الیوم:
رخدادهایی که نشان می دهد قطر به کشور عزیزمان ایران نزدیک شده است هست؛ از ادعای دیدار امیرقطر با حاج قاسم سلیمانی تا پوشش خبری گسترده الجزیره از انتخابات ریاست جمهوری ایران
رخدادهایی که نشان می دهد قطر به کشور عزیزمان ایران نزدیک شده است است
به گزارش انتخاب، کلید واژه در اختلاف روز افزون قطر با سه کشور دوست خود یعنی عربستان سعودی، امارات متحد عربی و بحرین در پنج حرف خلاصه می شود کشور عزیزمان ایران و نزدیک شدن روز افزون به این کشور در زمانی که دونالد ترامپ مدیر جمهور آمریکا ائتلافی سنی را علیه پایتخت کشور عزیزمان ایران ایجاد می کند و ریاض میزبانی سه نشست سران جهت افتتاح این ائتلاف به رهبری خود را برعهده می گیرد.
موضع گیری متفاوت قطر از کشورهای حاشیه خلیج فارس و عربستان سعودی مسئله جدیدی نیست و عوض کردن ائتلاف ها و روش ناگهانی و با مقدمه چینی های اندک یکی از نشانه های سیاست ها و واکنش‌ها این کشور حداقل در بیست سال گذاشته شده است هست. ولی تفاوت اساسی این است که ائتلاف سه جانبه گفته شده است کشورهای حاشیه خلیج فارس علیه این کشور از حمایت مدیر جمهور “بی باک” آمریکا برخوردار است.
رای الیوم نوشت: کشور عزیزمان ایران چگونه “کلید واژه” اختلافات شدید بین کشورهای حاشیه خلیج [فارس] است؟ سه گزینه سخت پیش روی قطر واقع شده است است کدام را گزینش خو
برجسته ترین اطلاعات درز کرده راجع به نقش کشور عزیزمان ایران در شعله ور کردن اختلاف قطر، عربستان سعودی و امارات در صفحه نخست روزنامه “عکاظ” آمده هست. این روزنامه ادعا کرد شیخ محمد بن عبد الرحمن آل ثانی، وزیر امور خارجه قطر دیدار ناگهانی از بغداد داشته هست. این دیدار تنها چند روز پیش از نشست های ریاض انجام شده است و با ژنرال قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس و یکی از فرماندهان نظامی صاحب نفوذ و تعیین کننده در روش کشور عزیزمان ایران دیدار کرده است.
دولت قطر که گفته های منتسب به امیر تمیم بن حمد آل ثانی را تکذیب کرده هست، سخنانی که دربردارنده انتقاد از تنش زایی با کشور عزیزمان ایران و قرار دادن “حزب الله” در فهرست گروه های تروریستی و دیگر پرسشها بوده هست؛ ولی این دولت تا وقت نگارش سطرهای این مقاله این دیدار ادعایی میان وزیر گفته شده است قطری و ژنرال سلیمانی را تکذیب نکرده است.
نزدیک شدن قطر به کشور عزیزمان ایران علنی بوده و هر کس پوشش خبری شبکه الجزیره را از انتخابات ریاست جمهوری اخیر کشور عزیزمان ایران (در تاریخ ١٩ می ماه جاری) پیگیری کرده باشد، انتخاباتی که حسن روحانی جهت بار دوم پیروز آن شد؛ این حقیقت را به خوبی درک می کند. در این راستا مقامات ایرانی ٣٩ روادید جهت نمایندگان موسسه های رسانه ای و تحقیقاتی قطر صادر کردند و شبکه الجزیره نیز گروهی را جهت پوشش این مناسبت به پایتخت کشور عزیزمان ایران اعزام کرد که دربردارنده گویندگان نخبه در رأس آن ها محمد کریشمان با تجربه قرار داشت. مورد نیاز است یادآوری شود مقامات ایرانی جهت انتخابات مشابه در سال ٢٠١٣ که اهمیت بیشتری داشت جهت هیچ شبکه قطری روادید صادر نکرد.
رخدادهایی که نشان می دهد قطر به کشور عزیزمان ایران نزدیک شده است است
مسئله قابل توجه دیگر این است که رسانه های قطری عوض کردن لحن خود را در طول دو روز گذشته شروع کرده اند، در این راستا زیر نویس خبری در شبکه الجزیره و سایت الکترونیکی آن از اصطلاح “ارتش عربی سوریه” استفاده می کند و نه ارتش نظام و من شخصاً آن را مشاهده کردم، همچنین این سایت صحبت اخیر سید حسن نصرالله را پوشش داد که در آن نشست های سران در ریاض را به شدت و به صورت مفصل مورد انتقاد قرار داد و دیگر راجع به این حزب توصیف هایی چون “حزب اللات” یا “حزب الشیطان” را به کار نمی برد. همچنین رسانه الکترونیکی قطر کلمه ها و توصیف های دیگری چون “مجوس” و “پرستش کنندگان آتش” را در اشاره به کشور عزیزمان ایران و متحدانش از بین بردن کرده است.
آشکار است جنگ رسانه ای میان قطر و کشورهای دوست خلیجی اش همچنان رو به زیاد کردن است با وجود این که قطر در ابتدا به آتش بس روی آورد، جنگی که با ورود امپراطوری رسانه ای مصر به کوران آن به صورتی قدرتمندانه علیه قطر شعله ورتر شد.
رای الیوم نوشت: کشور عزیزمان ایران چگونه “کلید واژه” اختلافات شدید بین کشورهای حاشیه خلیج [فارس] است؟ سه گزینه سخت پیش روی قطر واقع شده است است کدام را گزینش خو
پرسشی که نیازمند پاسخ است این است که آیا این جنگ رسانه ای به رویارویی های نظامی در آینده تبدیل خواهد شد؟ در این صورت چه طرفی در سنگر دفاع از قطر خواهد ایستاد؟
آنچه باعث می شود این تحول یعنی رویارویی نظامی را نامحتمل ندانیم سه اتفاق مهم است که در طول بیست سال گذشته رخ داده است:
رخدادهایی که نشان می دهد قطر به کشور عزیزمان ایران نزدیک شده است است
نخست: “درگیری خفوس” میان عربستان و قطر که در سال ١٩٩٢ به علت اختلافات مرزی میان دو کشور رخ داد، هنگامی که عربستان سعودی به یک پاسگاه پلیس قطر حمله کرد و در این نبرد یک افسر سعودی و دو سرباز قطری کشته شدند.
دوم: تلاش جهت کودتای سفید موفقیت آمیزی که شیخ حمد بن خلیفه ولی عهد وقت قطر آن را علیه پدر خود رهبری کرد هنگامی که پدر وی به سفری رسمی به قاهره در تاریخ ٢٧ ژوئن سال ١٩٩٥ عزیمت کرده بود. این کودتایی بود که از حمایت آمریکا برخوردار و این کشور آن را به رسمیت آشنایی و نگرانی کشورهای دیگر حاشیه خلیج فارس را برانگیخت و با مهندسی شیخ حمد بن جاسم آل ثانی نخست وزیر و وزیر امور خارجه پیشین صورت گرفت.
سوم: مداخله نظامی مورد حمایت از سوی عربستان سعودی، امارات متحد عربی، بحرین و مصر در فوریه سال ١٩٩٦ جهت براندازی حکومت امیر سابق قطر حمد بن خلیفه و بازگرداندن پدر وی به قدرت که در هتل اینترکانتیننتال در ابوظبی اقامت داشت. این مداخله به موفقیت نرسید، ولی منجر به تنش در روابط سعودی و قطر شد و تضاد اینجاست که کشور قطر امیر سلمان بن عبدالعزیز [پادشاه کنونی] را به مهندسی واقعی این تلاش جهت کودتا در کنار برادر درگذشته وی امیر سلطان وزیر دفاع آن وقت متهم کرد و از طریق پخش ویدئو کمیسیون های قرارداد تسلیحاتی الیمامه در شبکه الجزیره در کنار حملات دیگر انتقام آن را گرفت.
در زیاد موارد ذکر شده است در اوج بلکه فراتر در بحران فراخواندن سفرا از دوحه در سال ٢٠١٤ میانجی گری هایی وجود داشت که در جهت کنترل بحران در جریان بود، ولی مسئله قابل توجه در بحران کنونی این است که این میانجیگری ها حداقل تاکنون به خاص از سوی کویت “کبوتر صلح” و امیر این کشور شیخ صباح احمد وجود نداشته هست. شاید او از ایفای این نقش خسته شده است هست، همچنین روابط وی با عربستان سعودی در این روزها رضایت بخش نیست. از جمله علل این نارضایتی، ناخشنودی وی از سیاست های تنش زایی با کشور عزیزمان ایران در درجه نخست به علاوه وجود اختلافات با “این همسایه بزرگ” بر سر چاه های نفت و گاز (الخفجی و الوفره) در منطقه بی طرف است.
در ارزیابی ما سه گزینه مهم پیش روی قطر جهت مقابله با این بحران وخیم قرار دارد:
نخست: تمام شرط های محور چهارجانبه مشمول بر عربستان سعودی، امارات متحد عربی، مصر و بحرین را بپذیرد؛ برجسته ترین آن ها قطع کامل روابط با کشور عزیزمان ایران در درجه نخست و سپس جنبش اخوان المسلمین و متوقف کردن انواع حمایت مالی، رسانه ای و سیاسی از این جنبش در درجه دوم و بیرون کردن تمام مسئولان جنبش حماس از دوحه و در رأس آن ها خالد مشعل، موسی ابومرزوق، محمد نزال، عزت الرشق، صالح العاروری یعنی کسی که ترکیه با فشارهای اسرائیل وی را اخراج کرد و سوم متوقف کردن تمام حمایت های مالی و سیاسی از این جنبش.
دوم: پیوستن به محور ایران، سوریه و عراق به عنوان پاسخ به این حمله محور چهارجانبه علیه خود و ترکیه در این راستا می تواند نقش مهمی ایفا کند به خاص این که معاهده دفاعی مشترکی میان قطر و ترکیه وجود دارد و ترکیه یک پایگاه نظامی در نزدیکی دوحه دارد. آیا که مدیر جمهور رجب طیب اردوغان از دولت ترامپ خشمگین است کسی که به وی اهانت کرد و تمام خواسته های وی را جهت تحویل فتح الله گولن متهم به طراحی کودتای اخیر رد کرد و کُردها را بر وی به عنوان یک متحد راهبردی ترجیح داد و به در اختیار گذاشتن پول و تسلیحات به آن ها ادامه داد و دراین راستا بعید نیست اردوغان سیاست ها و ائتلاف های خود را در سوریه عوض کردن دهد و قطر را به جانب خود بکشاند.
سوم: امیر قطر به طور مستقیم به سمت دولت ترامپ برود و با خود چکی را به میزان دویست میلیارد دلار یا زیاد همراه ببرد مانند همان کاری که امیر محمد بن سلمان جانشین ولی عهد عربستان انجام داد و بهای حمایت آمریکا را که مدیر جمهور ترامپ از کشورهای حاشیه خلیج فارس درخواست کرده بود چه به صورت قرارداهای تسلیحاتی یا سرمایه گذاری پرداخت کند.
نمی دانیم گزینش دولت قطر چه خواهد بود ولی آنچه می دانیم این اقدام حتمی است و باید به سرعت انجام شود لیکن امور در هر صورت به سمت درگیری پیش می رود.
در ماه اوت سال ٢٠١٣ جرمی شابیرو، مدیر واحد پژوهش های راهبردی وزارت امور خارجه آمریکا در وقت هیلاری کلینتون مقاله ای در مجله “فارین پالسی” آمریکا به چاپ رساند و در آن از سیاست چند پهلوی قطر ابزار نارضایتی کرد به خاص سیاست های این کشور در حمایت از تروریسم و گروه های وابسته به آن و بیان کرد واشنگتن احتمال دارد این کشور را در چند جبهه مجازات کند:
نخست: این که پرونده حقوق کارگران خارجی در قطر را بگشاید کسانی که در زیر ساخت های قطر جهت تدارکات جام جهانی سال ٢٠٢٢ در دوحه مشغول به کار هستند و نیزبا گشودن این پرونده عنوان پرداخت رشوه جهت برگزاری این مسابقه های در این کشور را مطرح سازد.
دوم: پرونده حمایت قطر را از گروه های تروریستی مانند “القاعده” و “النصره” بگشاید که دولت آمریکا طبق گفته مسئولان این کشور ادله بسیاری در این خصوص در اختیار دارد و روزنامه هایی مانند “نیویورک تایمز” و “واشنگتن پست” سرمقاله های متعددی راجع به این عنوان نوشته اند.
سوم: زنده کردن اختلاف میان عربستان و قطر و برافروخته تر ساختن آن از جمله راجع به عنوان “شبه جزیره عرب” و اختلافات مرزی و تاریخی. (این رویکرد در سال ٢٠١٤ هنگام بحران فراخواندن سفرا به اجرا درآمد، همان گونه که اکنون در حال اجرا است)
چهارم: حمایت از جریان دوم در خاندان “آل ثانی” که جریان کنونی حکومت را از آن ها نیم قرن پیش تقریباً گرفت و میزبانی از آن ها در واشنگتن و فراهم کردن حمایت رسانه ای و منطقه ای جهت این جریان به منظور بازگشتن به قدرت.
سه نشانه نخست به صورت جزئی یا کلی محقق شده است هست، ولی نشانه چهارم یعنی قسمت مربوط به خاندان حاکم محقق نشده است یا هنوز با برگه آن بازی نشده است.
می توان این نشانه دیگری را نیز به موارد اوج افزود که این روزها به شدت مطرح می شود و آن انتقال پایگاه “العدید” و “السیله” آمریکا از قطر به یک کشور عربی دیگر در خلیج فارس است و در حال حاضر امارات متحد عربی و عربستان سعودی به عنوان میزبان های تازه جهت این دو پایگاه مطرح هستند.
سوال آخر که با آن این مقاله را به اتمام می بریم: آیا ترکیه و کشور عزیزمان ایران جهت نجات قطر خواهد شتافت چنانچه اوضاع به اوج وخامت برسد و این کشور در معرض هجوم قرار گیرد؟ آیا ترکیه نقش این کشور را در بحران سوریه خواهد بخشید؟
پاسخ را به روزهای و ماه های آینده موکول می کنیم با تأکید بر این که روزهای ماه رمضان پیش رو به احتمال چه از نظر آب و هوایی و چه از نظر سیاسی در منطقه پر التهاب خلیج فارس پر حرارت خواهد بود … رمضان بر شما مبارک
واژه های کلیدی: ایران | آمریکا | ایرانی | رسانه ای | رسانه ها | عربستان | آمریکایی | کشورهای دیگر | عربستان سعودی
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
